Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha
Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.
Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha
Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.
Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha
Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.
Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha
Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.
Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha
Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.
स्वातीताई भाग - 4 || मराठी कथा || Ratrichi Nagari marathi || story || marathi katha || ratrichi nagari ||
स्वाती ताई - भाग 3 || मराठी कथा || Ratrichi Nagari marathi || story || marathi katha || ratrichi nagari ||
स्वातीताई भाग - 2 || मराठी कथा || Ratrichi Nagari marathi || story || marathi katha || ratrichi nagari ||

नमस्कार मित्रांनो सादर आहे कथेचा पुढील भाग -
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
मित्रांनो माझ्या मनामध्ये स्वातीताई बद्दल अनेक प्रश्न होते परंतु मी ते प्रश्न विचारू तरी कोणाला ? आणि त्या प्रश्नांची उत्तरे मला देणार तरी कोण ? हे खूप मोठं गुपित होतं . आणी अडचण सुद्धा खूपच मोठी वाटत होती. पण काय करणार. मला गप गुमाण सर्व काही पहावे लागत होते. त्याशिवाय माझ्याकडे दुसरा कसला पर्यायच नव्हता. आमची शाळा नऊ वाजता भरल्यानंतर दुपारी बारा वाजता सुटायची. बाराच्या सुट्टीमध्ये आम्ही घराकडे यायचो त्यावेळेला माझी मोठी ताई नेहा शिवणक्लास शिकायला गेलेली असायची आणि माझी आई एका खाजगी कंपनीमध्ये जॉब करायची. ती सकाळी दहा वाजता ऑफिसला जायची आणि सहा वाजता घरी यायची. त्यामुळे दुपारी बाराच्या सुट्टीत घरी आलो की मी आणि स्वातीताई असे दोघेच आम्ही घरी राहत असू.
मित्रांनो सर्वात महत्त्वाची एक गोष्ट म्हणजे दुपारी घरी आलो की बारा ते एक वाजेपर्यंत आम्हाला सुट्टी असायची. जेवण करून दुपारी एक वाजता आम्ही परत शाळेला जायचो. मग एक वाजता शाळा भरली की चार वाजता सुटायची. हा आमचा सोमवार ते शुक्रवार शाळेचा दिनक्रम असायचा. तर शनिवारी अर्धी शाळा असायची सकाळी नऊला भरायची आणि बारा वाजता सुट्टी व्हायची. दुपारी जेवणाच्या सुट्टीमध्ये म्हणजे बारा वाजता आम्ही घरी आलो की माझी स्वातीताई मला जेवायला वाढायची ती स्वतः सुद्धा जेवायला घ्यायची आणि दहा-पंधरा मिनिटात आमचे जेवण उरकायचे. आमचे जेवण चालू असतानाच आमच्या घराशेजारी असणारी काही मुलं जे की माझ्यापेक्षा वयाने मोठे होते ते नेहमी म्हणजे दररोजच घरी येत असत. कधी चार जण कधी दोघेजण कधी पाच जण असे ते घरी यायचे. पोरं घरी आले की स्वाती लवकर लवकर जेवण करून घ्यायची. आणी घरी आलेल्या शेजारच्या पोरांपैकी कोणातरी एका मुलाला घेऊन ती आतल्या खोलीत जायची. ते दोघे आतल्या खोलीत काय करत असत हे मला कधी समजलेच नाही. त्या पोराच्या सोबत असलेली दुसरी पोरं मला बोलण्यात गुंतवून ठेवायची.
मग तो मुलगा बाहेर आला की दुसरा मुलगा आत जायचा. असं कधी एक तर कधी दोन तर कधी कधी तीन तीन पोरं सुद्धा आतल्या खोलीत जायची. आतल्या खोलीमध्ये ती मुलं आणि स्वाती काय करायचे कोणास ठाऊक. परंतु एवढं मात्र नक्की होते की आतल्या खोलीत कांही तरी राज मात्र नक्की होतं. जेवणाची सुट्टी संपली की आम्ही पुन्हा शाळेत जात असू आणि शाळेतून परत आल्यानंतर चार वाजता मी घरामध्ये दप्तर ठेवायचो आणि बाहेर पोरांमध्ये खेळायला जायचो. मी जात नसलो तरी स्वाती ताई मला पाठवायचीच. मग माझी बहीण स्वाती ताई घरात एकटीच असायची. कारण नेहाचा शिवण क्लासचा तास दुपारी बारा ते एकच्या दरम्यान असायचा. त्यानंतर तिचा क्लास चारला भरायचा आणि सहाला सुटायचा. त्यामुळे ज्या वेळेला आम्ही घरी राहत नसत त्यावेळेला नेहा दिदी घरी असायची. माझ्या घरामध्ये काय चालू आहे हे मला कधी समजलेच नाही. एक दिवस असे झाले की माझ्या आत्याचा मुलगा ज्याचे नाव रवी होते. तो आमच्याकडे कांही दिवस राहण्यासाठी आला होता. तो स्वाती आणि नेहा सोबत खूपच मिळून मिसळून वागायचा. नेहमी त्यांच्या जवळ जवळच राहायचा. मी माझी मोठी ताई नेहा दिदी कडे तिच्याबद्दल जास्त काही लक्ष देत नसे. परंतु मी आणि स्वाती ताई दोघे एकाच वर्गात असल्यामुळे माझं जास्त लक्ष स्वाती ताई कडे असायचं.
जसा रवी आमच्या घरी राहायला आला तसा तो जास्तीत जास्त स्वाती ताईच्या जवळच बसायचा. जेवायला तिच्यासोबतच राहायचा खेळायला तिच्यासोबतच. असं प्रत्येक गोष्ट तिच्यासोबतच तो जास्तीत जास्त राहायचा. मग एके दिवशी कोणत्यातरी सणाच्या निमित्ताने शाळेला सुट्टी होती आणि त्यादिवशी आम्ही दोघेपण घरीच होतो. नेहमीप्रमाणे दुपारी साडेअकरा ते बारा वाजण्याच्या सुमारास नेहा दीदी तिच्या शिवणक्लास साठी ठरलेल्या वेळात निघून गेली. आता घरामध्ये मी स्वातीताई आणि रवी एवढे जणच होतो. सणामुळे शाळेला जरी सुट्टी असली तरी आईची कंपनी प्रायव्हेट होती त्यामुळे आईला सुट्टी नव्हती. म्हणून त्या दिवशी सुद्धा आई नेहमीप्रमाणे तिच्या जॉबला गेली होती. नेहा दीदी शिवणक्लासला गेल्यानंतर स्वातीताई ने मला पोरांसोबत खेळायला बाहेर जा म्हणून घराबाहेर पाठवले. मी घराच्या बाहेर गेलो आणि बाहेर कोणीच पोर खेळत नव्हते मी थोडा वेळ इकडे तिकडे पाहिलं रोज आम्ही जिथे खेळायचो त्या ठिकाणी आज कोणीच आलेला नव्हता. म्हणून मी परत घराकडे वळलो आणि मी घरी आल्यानंतर पाहिलं घराचा दरवाजा आतून बंद होता.
दरवाज्याला आतून कडी लावलेली होती. घराच्या दरवाजाला आतून जरी कडी लावलेली असली तरी ती कडी मी हात आत घालून हळुवारपणे बाहेरून काढत असे. कारण असे बरेच वेळा मी ती कडी बाहेरच्या बाजूने काढलेली होती. त्यामुळे मला काहीच वाटलं नाही. मी अगदी सहजपणे ती कडी आवाज न येऊ देता अलगदपणे उघडली. कढी काढल्यानंतर अगदी हळुवारपणे मी घरामध्ये प्रवेश केला मला स्वातीताईवर थोडा संशय होताच की ती रवीसोबत काहीतरी करत असेल परंतु ती नेमकं काय करते हे मला माहीत नव्हतं आणि ती बाहेरच्या पोरांना घरात बोलून घेऊन त्यांना काय करायला लावत असेल ? हे काय करतात मला पाहायचं होतं.
मग अगदी आवाज न करता मी तो दरवाजा हळूहळू उघडला आणि आत गेलो. जसं मी आत गेलो त्यावेळेला मी पाहिलं स्वातीताईने तिच्या मिडीची वरची सर्व बटणे काढून टाकली होती. त्यामुळे तिची मोठी मोठी बॉल त्या झंपरातून बाहेर डोकावू लागली होती. आणि तिच्या त्या कबुतराना रवी मस्तपैकी दाबत होता. तो तिच्या कबुतराना मस्त कुस्करत होता. रवी तिच्या कबुतराना का कुस्करतोय हे मला काही समजले नाही. मी दरवाजामध्ये थांबून त्यांचा तो खेळ पाहत होतो. परंतु अचानक ना जाने कसे काय पण स्वाती ताईची नजर माझ्यावर पडली. तिने जसा माझ्याकडे बघितलं तशी तिने स्वतःला सावरले. मला लगेच ती म्हणाली राजेश आत ये ना ते माझ्या छातीमध्ये खूप दुखत आहे. म्हणून मी रवी कडून मालिश करून घेत होते.
आता तिला काय बोलावे मला काही समजत नव्हते. मला बोलत असतानाच तिने तिच्या मिडीची बटन लावायला सुरुवात केली. इकडे रवी सुद्धा खूप घाबरला होता काय बोलावे त्याला काही सुचतच नव्हते. मग तो माझ्याजवळ आला आणि माझ्या खांद्यावर हात टाकून मला म्हणाला - अरे तू तर काय मघाशी निघून गेलास खेळायला आणि इकडे स्वातीच्या छातीमध्ये दुखायला लागलं. म्हणून मी तिची छाती दाबत होतो. तिच्या छातीला मालिश करून देत होतो. मी त्या दोघांना पण काहीच बोललो नाही. आणि शांतपणे बाहेरच्या खोलीमध्ये निघून गेलो. मी काहीच बोलत नाही हे पाहून त्या दोघांना आता टेन्शन यायला सुरुवात झाले होते. परंतु ते दोघेपण एकदम गप्प होते. आणि मला लाडीगोडी लावायचा प्रयत्न करत होते. आता ते माझ्याकडे जास्त लक्ष देत होते. परंतु मी तरी काय बोलणार त्यांना. त्यादिवशी पूर्ण दिवसभर स्वाती ताई मला खूप मस्का लावत होती. साधारणपणे चार वाजण्याच्या सुमारास ती माझ्या जवळ आली आणि मला म्हणाली तू घरी कोणाला काही सांगू नकोस. तुझ्या पाया पडते. तू जर दुपारी जे कांही बघीतलास ते घरी कुणाला सांगितलंस ना की मी रवी कडून मालिश करून घेत होते, तर घरचे लोक मला खूप मारतील. म्हणून तू जर घरी सांगितलंस तर मला नाविलाजास्तव जीव द्यावा लागेल. मरते मग मीच. होऊ दे सर्व काही तुझ्या मनासारखंच. सांग सगळ्यांना. तरीसुद्धा मी तिला काहीच बोललो नाही. एवढा होऊन सुद्धा मी काहीच बोलत नाही असे पाहून आता ती आणखीनच जास्त घाबरली . आणि मग तीने खरोखरच रडायला सुरुवात केली. तिच्या डोळ्यातून पाणी गळू लागले. मला तीची हाल पाहवत नव्हती. म्हणून मी तिला म्हणालो शांत बस ताई. रडू नकोस. मी नाही सांगणार कोणाला काहीच. माझ्या या उत्तरावर तिने मला कडकडून मिठी मारली.
जसं तिने मला तिच्या मिठीत घेतलं तसं तिचे मोठे मोठे गोळे माझ्या छातीला चिटकत होते. मला कसली तरी वेगळीच फिलिंग येऊ लागली होती. जेव्हा रवी तिच्या बॉल सोबत खेळत होता तेव्हा त्याला किती मजा येत असेल असे मला वाटू लागले. कारण तिचे बॉल माझ्या छातीला चिटकले होते तर मला कितीतरी भारी वाटू लागले होते. मला वाटत होतं तिच्या गोळ्याना मी सुद्धा दाबावे परंतु मी तिला असं काही बोलू शकत नव्हतो. त्यामुळे मी गप्प बसून राहिलो. त्या दिवशीचा दिवस कसातरी गेला आणि रात्र झाली. रात्री सर्वांची जेवण वगैरे झाल्यानंतर, नेहा दीदी स्वातीताई मी आणि रवी एवढे जण आम्ही एकाच खोलीमध्ये झोपलो होतो. तर आई तिच्या स्वतंत्र बेडरूम मध्ये झोपली होती. त्यादिवशी रात्री माझे पप्पा गावाकडे आले होते. आई आणि पप्पा त्यांच्या खोलीमध्ये होते आणि आम्ही मात्र सर्वजण इकडे एका खोलीमध्ये झोपलो होतो. आठ नऊ वाजेपर्यंत आमचे गाव नेहमी प्रमाणे सर्वत्र सामसूम झालं होतं. आणि असे पण गावाकडचे लोक लवकरच झोपी जातात. शहरांमध्ये मात्र रात्री बारा वाजेपर्यंत चहल पहल चालू असते. परंतु गावाकडं असं काहीच नसते. जसं वातावरण शांत झालं तसं मला काहीतरी कसली तरी हालचालीची जाणीव होऊ लागली.
मित्रांनो त्या दिवशी त्या आम्ही झोपलेल्या खोलीमध्ये झोपण्याची एक क्रमवारी अशी होती भिंतीकडच्या बाजूला नेहा दीदी झोपली होती. तिच्या बाजूला स्वातीताई आणि स्वातीताई च्या बाजूला मी आणि माझ्या बाजूला सर्वात शेवटी रवी झोपला होता. सर्व वातावरण शांत झाल्यानंतर हळूहळू पायातल्या पैंजनाचा आवाज येत होता. कोणीतरी पाय हलवत आहे असं वाटत होतं. आता तसं बघितलं तर माझ्या दोन्ही बहिणींच्या पायामध्ये पैंजण होतं. आणि दोघांच्या पैंजणीचा आवाज येत असे. त्यामुळे नेमकं कोणाची पैंजण वाजत आहे हे मला काही समजत नव्हतं. तुम्हाला मी आणखीन एक गोष्ट सांगायची राहिली आहे ती म्हणजे आम्ही झोपत असताना संध्याकाळी सर्व लाइटिंग बंद करत असू त्यामुळे त्या खोलीमध्ये सर्वत्र अंधार पसरलेला होता. त्या अंधारामुळे कोण हालचाल करत आहे हे काही समजत नव्हते. तरीसुद्धा एक तर नेहा दीदी पाय हलवत असावी किंवा स्वातीताई पाय हलवत असावी त्या दोघीपैकी तिसरं तर खोलीत कोणीच नव्हतं.
; थोडासा अंदाज लावला कदाचित स्वातीताई च्या छातीत दुपारी दुखत होतं त्यामुळे तिला झोप येत नसावी. म्हणून तिला काय होत आहे हे पहावे म्हणून मी तिच्या अंगावर हात टाकला आणि मी जसा तिच्या अंगावर हात टाकला तसं माझ्या संपूर्ण अंगात एक शिरशीरी आली. स्वातीताईने तिचे झंपर काढून टाकले होते. तिच्या मोठ्या बॉलचा स्पर्श माझ्या हाताला झाला. तिच्या मोठ्या बॉलचा स्पर्श माझ्या हाताला झाल्यामुळे मी जवळजवळ उडालोच. क्षणभर तर काय करावे हे मला काही समजलेच नाही परंतु जसा माझा हात तिच्या बॉलवर पडला तसं तिने तिचा दुसरा हात माझ्या हातावर ठेवला. आणि तिचा एक हात तिने माझ्या तोंडावर ठेवला तिचा हात माझ्या तोंडावर असल्यामुळे माझ्या तोंडातून कसलाच शब्द बाहेर फुटू शकत नव्हता. मित्रांनो आता मात्र माझी हालत पतली झाली होती. काय करावं मला काहीच समजत नव्हतं. मी काही बोलण्याच्या अगोदरच तिने नेहा दीदीला हाक मारली - नेहा झोपलीस की काय ? परंतु तिच्या प्रश्नावर नेहा दीदीने कसलीच प्रतिक्रिया दिली नाही. स्वातीताई नेहा दीदीला हाक मारल्यामुळे माझी तर पार फाटली होती. माझी तक्रार ती तिच्याकडे करणार आहे की काय असे मला क्षणभर वाटून गेले. परंतु तिने तिचा हात माझ्या तोंडावर ठेवला असल्यामुळे मला काही बोलता आले नाही मग मी माझा हात तिच्या बॉलवरून काढायचा प्रयत्न केला.
परंतु तिने माझा हात घट्ट पकडला आणि स्वतःच्या बॉलवरून ती माझा हात रगडू लागली. नेहा कडून कसलीच प्रतिक्रिया न आल्यामुळे तिला माहित झाले की नेहा झोपी गेली आहे. मग स्वातीताईने तिचे तोंड माझ्याकडे केले आणि अगदी हळू आवाजात मला म्हणाली इथे त्रास होतोय थोडसं दाब ना ! असं म्हणून तिने माझा हात तिच्या एका बॉलवर ठेवला. मी माझ्या हाताने तिच्या बॉलला हळू हळू दाबू लागलो. मला खूप भारी वाटू लागलं होतं. आणि तिचे बॉल दाबायला मस्त मजा सुद्धा येऊ लागली होती. तिचे बॉल खूपच कडक होते. काही वेळ झाल्यानंतर तिने माझा हात उचलला आणि तिच्या दुसऱ्या बॉलवर ठेवला. आणि मला म्हणाली आता याला पण दाब.
मी हलकेच हळूहळू तिची दोन्ही बॉल अधून मधून दाबू लागलो होतो. मग ती मला म्हणाली माझ्या बॉलच्या बोंडसाला खूप खाज येत आहे. तू एक काम कर याला तोंडात घेऊन चोखायला सुरुवात कर. ती मला काय करायला लावत आहे मला काही समजत नव्हतं. परंतु तरीसुद्धा ती जसं सांगते तसं मी ऐकत होतो. आमच्या दोघांमध्ये चालू असलेली झटापट कदाचित रवीला सुद्धा माहित झाली असेल. कारण त्यांने त्याचा हात माझ्या अंगावरून पलीकडे स्वातीताई च्या अंगावर टाकला आणि तो सुद्धा तिचे बॉल कुरवाळू लागला. रवीने स्वातीताईच्या अंगावर हात टाकल्यामुळे मला त्याचा आता राग येऊ लागला होता. परंतु स्वाती हळूच मला म्हणाली राजेश तू गुपचूप बस. नाहीतर तो आई पप्पांना हे सर्व काही सांगून टाकेल आणि पुन्हा मला जीव द्यावा लागेल. मित्रांनो मला मरायची खूप भीती वाटायची. स्वातीने मला सांगितले मी जीव देते की मला खूप कसंतरी वाटायचं. त्यामुळे मी एकदम शांत व्हायचो. मग काही वेळ असाच गेला आता रवीला जास्त जोश आला असावा तो तिच्या स्तनांना जास्त जास्त जोरात कुस्करू लागला.
क्रमश ..... 🔥🔥🔥🔥🔥🔥
माझी पहीली सत्यकथा - स्वातीताई || मराठी कथा || Ratrichi Nagari marathi || story || marathi katha || ratrichi nagari ||
झोपेचे नाटक करून बघा काय केले || मराठी कथा || Ratrichi Nagari marathi || story || marathi katha || ratrichi nagari || Katha ||
Ratrichi nagari