Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

"पहिलं प्रेम" 2 || मराठी कथा || मराठी गोष्टी || मराठी कादंबरी || प्रेम कथा || || story || marathi katha || ratrichi nagari || marathi Lovestory ||

 




अन्वी आणि आर्यनचं प्रेम आता आणखी घट्ट झालं होतं. ते फक्त प्रियकर-प्रेयसी नव्हते, तर एकमेकांचे आधारही होते. शहराच्या छोट्या गल्लींमध्ये फिरणं, चहाच्या टपरीवर तासनतास गप्पा मारणं, किंवा कधी शांत बसून एकमेकांच्या उपस्थितीचा आनंद घेणं – त्यांचं प्रेम प्रत्येक लहानशा क्षणात उमलत होतं.  

कुटुंबाची परीक्षा  

एक दिवस अन्वीच्या घरी लग्नाचा विषय निघाला. तिच्या आई-वडिलांनी एका स्थळाचा उल्लेख केला.  

"अन्वी, आता वेळ झालीये. हा मुलगा चांगल्या घरातून आहे, मोठ्या कंपनीत आहे. तू फक्त एकदा भेट तरी." तिच्या आईने आग्रह केला.  

अन्वी हसून म्हणाली, "आई, मला भेटायचंच नसेल तर?"  

आई गोंधळली. "मग काय? तुला कुणी आवडतोय का?"  

क्षणभर अन्वी गप्प राहिली. मग हळूच म्हणाली, "हो."  

घरात शांतता पसरली. तिच्या वडिलांनी पेपर बाजूला ठेवत विचारलं, "कोण आहे तो?"  

अन्वीने न थांबता सांगितलं, "आर्यन. तो माझा मित्र आहे, आणि मी त्याच्यावर प्रेम करते."  

आई-वडिलांनी एकमेकांकडे पाहिलं. त्यांच्या चेहऱ्यावर हलकी चिंता स्पष्ट दिसत होती.  

"पण तो कुठल्या कुटुंबातला आहे? त्याचं करिअर कसं आहे?" वडिलांनी विचारलं.  

अन्वी ठाम होती. "तो खूप मेहनती आहे, स्वतःचं काहीतरी मोठं करायचं त्याचं स्वप्न आहे. आणि सर्वात महत्त्वाचं म्हणजे, तो मला समजतो, मला आनंदी ठेवतो."
आई थोड्या मऊ स्वरात म्हणाली, "अन्वी, लग्न फक्त प्रेमावर चालत नाही. स्थैर्यही लागतं."  

"आई, प्रेमाशिवाय स्थैर्य कुठे टिकतं?" अन्वीने हळूच विचारलं.  

वडील अजूनही विचारात होते. "तू त्याला आमच्या घरी बोलाव. आम्हाला भेटायचंय त्याला."  

आर्यनची परीक्षा  

अन्वीने ताबडतोब आर्यनला फोन लावला.  

"आर्यन, उद्या घरी येशील?"  

"का? काही विशेष?"  

"आई-बाबा तुझी भेट घ्यायला इच्छुक आहेत."  


आर्यन क्षणभर शांत राहिला, मग म्हणाला, "मी नक्की येईन."  

दुसऱ्या दिवशी संध्याकाळी आर्यन अन्वीच्या घरी गेला. तो नेहमीसारखा साधा पण आत्मविश्वासपूर्ण दिसत होता.  

वडील थोडेसे गंभीर होते. ते सरळ म्हणाले, "आर्यन, तुझ्या आयुष्याच्या योजना काय आहेत? आमच्या मुलीचं भवितव्य तुझ्यासोबत सुरक्षित असेल का?"  

आर्यनने एक क्षणही न दवडता उत्तर दिलं, "सर, मी मोठ्या कंपनीत जॉब मिळवण्यासाठी प्रयत्न करतोय, पण त्यासोबतच माझं स्वतःचं व्यवसायाचं स्वप्न आहे. मी कधीही अन्वीला दु:खी होऊ देणार नाही."  


आईने विचारलं, "आणि लग्नानंतर तिला जॉब करायचा असेल, तर?"  

आर्यन हसत म्हणाला, "तिची इच्छा असेल, तर नक्की. ती काय करायला हवी, हे मी नाही ठरवणार. तिच्या प्रत्येक निर्णयात मी तिच्या सोबत असेन."  

आई-वडील एकमेकांकडे पाहू लागले. अन्वीच्या डोळ्यांत थोडंसं पाणी आलं होतं.  

वडील हसले आणि म्हणाले, "बरंय, मग आम्ही तुझ्यावर विश्वास ठेवतो."  

संपूर्ण प्रेमकथा
त्या दिवसानंतर, लग्नाच्या तयारीला सुरुवात झाली. सगळी स्वप्नं पूर्ण होत होती. अन्वी आणि आर्यनसाठी हा आनंदाचा क्षण होता.  

त्यांच्या लग्नाच्या दिवशी, आर्यनने अन्वीच्या कानात हळूच पुटपुटलं, "सांगितलं होतं ना, आपली प्रेमकथा अपूर्ण राहणार नाही."  

अन्वी हसली आणि उत्तर दिलं, "हो, आणि आता ती आयुष्यभरासाठी सुरू राहील!"  

त्या दिवशी फुलांचा सुगंध हवेत दरवळत होता, आणि त्यांच्या प्रेमाने नवा अध्याय लिहिला होता... ❤️✨  

(समाप्त!)



मराठी कथा 
 मराठी गोष्टी
 मराठी कादंबरी 
प्रेम कथा 
story 
marathi katha
 ratrichi nagari
marathi Lovestory
मराठी कथा संग्रह, मराठी प्रेम कथा, मराठी मजेदार कथा, मराठी प्रेरणादायक कथा, मराठी रहस्य कथा, मराठी ऐतिहासिक कथा, मराठी विज्ञान कथा, मराठी फिक्शन कथा, मराठी लघु कथा, मराठी लंबी कथा, मराठी बच्चों की कथा, मराठी जीवन कथा, मराठी सामाजिक कथा, मराठी लोक कथा, मराठी बाल कथा, मराठी लोक कथा, मराठी आध्यात्मिक कथा, मराठी धार्मिक कथा, मराठी उपन्यास, मराठी कहानी संग्रह, मराठी कहानी वेबसाइट, मराठी कहानी लेखक, मराठी कहानी संपादक, मराठी कहानी प्रकाशित करें, मराठी कहानी ब्लॉग टिप्स, मराठी कहानी ब्लॉग कीवर्ड, मराठी कहानी ब्लॉग रणनीति, मराठी कहानी ब्लॉग शुरू करें, मराठी कहानी ब्लॉग बनाएं, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे लिखें, मराठी कहानी ब्लॉग पर कैसे सुधार करें, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे बढ़ावा दें, मराठी कहानी ब्लॉग का एसईओ


"पहिलं प्रेम" || मराठी कथा || मराठी गोष्टी || मराठी कादंबरी || प्रेम कथा || || story || marathi katha || ratrichi nagari || marathi Lovestory ||




 रात्रीचा गार वारा हळूहळू वहात होता. चंद्राच्या कोवळ्या प्रकाशात नदीचं पाणी चमकत होतं. त्या शांत वातावरणात अन्वी आणि आर्यन नदीच्या काठावर बसले होते. दोघंही काही न बोलता फक्त लाटांचा आवाज ऐकत होते.  

अन्वी आर्यनकडे पाहत म्हणाली, "कधी कधी शांततेतही खूप काही बोललं जातं, नाही का?"  

आर्यन हसत तिच्या डोळ्यात डोकावला, "हो, पण कधी कधी शब्द हवेत असतात, अन्वी."  

अन्वीने हलकंसं हसून मान खाली घातली. ती आर्यनच्या मनातील भावना ओळखत होती, पण ती अजून त्या भावना शब्दांत ऐकायच्या होत्या.  


भूतकाळातली गोड आठवण  

अन्वी आणि आर्यन कॉलेजपासून एकमेकांचे चांगले मित्र होते. अन्वी खूप बोलकी, हसरी आणि मोकळ्या स्वभावाची होती. आर्यन मात्र शांत, समजूतदार आणि थोडा लाजरा. दोघांचं नातं मैत्रीच्या पलीकडे जात होतं, पण कुणीच ते कबूल करत नव्हतं.  

कॉलेज संपलं, आयुष्य वेगाने पुढे जाऊ लागलं, पण आर्यनच्या मनातली भावना तशीच राहिली. तो तिला मनात लपवून ठेवत होता.  

आजचा तो क्षण  

नदीकाठी बसलेले असताना आर्यन मनातल्या भावना रोखू शकला नाही. त्याने तिचा हात हलकासा धरला आणि म्हणाला, "अन्वी, मी तुझ्यावर प्रेम करतो. कॉलेजपासून. पण कधी सांगण्याची हिंमत झाली नाही."  

अन्वी गप्प झाली. तिच्या डोळ्यात हलकीशी चमक होती, जणू तिलाही हाच क्षण हवंहवंसा वाटत होता.

थोड्या वेळानं ती हलक्या आवाजात म्हणाली, "माझ्याही मनात तुझ्याबद्दल भावना आहेत, आर्यन. पण मला नेहमी वाटायचं, आपण फक्त मित्र आहोत... पण खरं सांगू? तुझ्याशिवाय आयुष्य अपूर्ण वाटायचं."  

आर्यनने तिच्या हातावर आपले बोट फिरवले. "मग पूर्ण करू या का आपल्या प्रेमाची गोष्ट?"  

अन्वीने हळूच त्याच्या खांद्यावर डोकं ठेवलं. त्या गार वार्‍यात, चंद्राच्या साक्षीने, त्यांचं पहिलं प्रेम अखेर शब्दात व्यक्त झालं.   

त्या रात्री चंद्रही थोडा अधिक उजळ वाटत होता, जणू त्यांचं प्रेम आकाशातही चमकत होतं. ❤️✨

त्या रात्री अन्वी आणि आर्यनचं नातं एका वेगळ्या उंचीवर पोहोचलं होतं. दोघांनीही आपली मनातील भावना उघडपणे व्यक्त केल्या होत्या. नदीच्या काठावर झालेला तो संवाद त्यांच्यासाठी आयुष्यभरासाठी खास बनला.  


प्रेमाची नवी सुरूवात  

त्याच्या दुसऱ्या दिवशी सकाळी आर्यनचा फोन वाजला.  

अन्वीचा मेसेज होता – "आज भेटशील?"  

आर्यनच्या चेहऱ्यावर नकळत हास्य पसरलं. तो ताबडतोब उत्तर टाइप करू लागला –  

"हो, तू सांग कुठे भेटायचं?"  

"त्या जुन्या कॅफेमध्ये. आठवतंय?" अन्वीने स्मायलीसह रिप्लाय दिला.  

त्या ठिकाणी अन्वी आणि आर्यनने कॉलेजच्या दिवसांत खूप वेळ घालवला होता. तिथल्या कोपऱ्यातल्या टेबलावर बसून चहा घेत घेत तासन् तास गप्पा मारणं, भविष्यासाठी मोठमोठी स्वप्नं बघणं – हे सगळं त्या जागेशी जोडलेलं होतं.  

भावनांची गुंफण  

आर्यन कॅफेमध्ये पोहोचला, तेव्हा अन्वी आधीच तिथे बसली होती. तिच्या हातात एक जुनी डायरी होती. तो बसताच तिने ती त्याच्यासमोर ठेवली.  

"ही माझी डायरी आहे, आर्यन. मी कधी कुणालाही दाखवली नाही. पण आता वाटतं, तुला दाखवावी," अन्वी म्हणाली.  

आर्यनने ती उघडली. पहिल्याच पानावर एका डेटसह लिहिलं होतं –  

"आज मी पहिल्यांदा आर्यनला पाहिलं. त्याच्या डोळ्यांत एक वेगळीच जादू आहे. काहीतरी खास आहे त्याच्यात..."  

आर्यनने नजर वर केली. त्याच्या डोळ्यांत हलकं पाणी तरळलं.  

म्हणजे...?" त्याने विचारलं.

अन्वी हलकंसं हसली. "मी कॉलेजपासूनच तुझ्यावर प्रेम करत होते, आर्यन. पण मला कधी कळलंच नाही. मला नेहमी असं वाटायचं की आपण फक्त चांगले मित्र आहोत. पण जसजसं तुझ्याशिवाय आयुष्य कल्पना करायला लागले, तसतसं जाणवलं की हे फक्त मैत्री नाही, हे प्रेम आहे."  

आर्यनकडे शब्द नव्हते. तो फक्त तिच्याकडे पाहत राहिला.  

"मग इतकी वर्ष तू का काहीच बोलली नाहीस?" तो विचारत होता, पण त्याच्या स्वरात कुठलाही दोष देण्याचा हेतू नव्हता.  


"कारण मी भीत होते. मैत्री तुटेल का, याची भीती वाटत होती... पण काल रात्री जेव्हा तू बोललास, तेव्हा समजलं की खरं प्रेम आपल्याला कधीच सोडून जात नाही."  


आर्यन हलकंसं हसला. तो तिचा हात हातात घेत म्हणाला, "खरं प्रेम कधी उशिरा समजलं तरी चालतं, फक्त ते असणं महत्त्वाचं असतं."  

त्या दिवशी, त्या जुन्या कॅफेमध्ये त्यांच्या प्रेमाची खरी सुरुवात झाली.   

प्रेम, जे फुलतंच राहिलं...  

त्या दिवसानंतर अन्वी आणि आर्यन अधिक वेळ एकमेकांसोबत घालवू लागले. शहराच्या छोट्या गल्ल्यांतून फिरणं, रस्त्यावरच्या चहाच्या टपरीवर वेळ घालवणं, भिजलेल्या रस्त्यांवर एकत्र चालणं – त्यांचं प्रेम रोज नव्याने फुलू लागलं.  

एक दिवस, पावसाच्या हलक्या सरीत चालताना अन्वीने आर्यनचा हात घट्ट पकडला आणि म्हणाली,  

"कधीच मला सोडून जाऊ नकोस, आर्यन."  

तो थांबला, तिच्या डोळ्यांत पाहिलं आणि म्हणाला,  

"तू माझ्या आयुष्याचा तो भाग आहेस, जो कधीही गमवायचा नाही. मी इथेच आहे, कायम तुझ्यासोबत."

आणि त्या क्षणी, पाऊस फक्त आकाशातून नव्हे, तर त्यांच्या हृदयातही प्रेमाच्या रुपात बरसू लागला... ❤️✨  


(भाग 2 लवकरच!)


मराठी कथा 
 मराठी गोष्टी
 मराठी कादंबरी 
प्रेम कथा 
story 
marathi katha
 ratrichi nagari
marathi Lovestory
मराठी कथा संग्रह, मराठी प्रेम कथा, मराठी मजेदार कथा, मराठी प्रेरणादायक कथा, मराठी रहस्य कथा, मराठी ऐतिहासिक कथा, मराठी विज्ञान कथा, मराठी फिक्शन कथा, मराठी लघु कथा, मराठी लंबी कथा, मराठी बच्चों की कथा, मराठी जीवन कथा, मराठी सामाजिक कथा, मराठी लोक कथा, मराठी बाल कथा, मराठी लोक कथा, मराठी आध्यात्मिक कथा, मराठी धार्मिक कथा, मराठी उपन्यास, मराठी कहानी संग्रह, मराठी कहानी वेबसाइट, मराठी कहानी लेखक, मराठी कहानी संपादक, मराठी कहानी प्रकाशित करें, मराठी कहानी ब्लॉग टिप्स, मराठी कहानी ब्लॉग कीवर्ड, मराठी कहानी ब्लॉग रणनीति, मराठी कहानी ब्लॉग शुरू करें, मराठी कहानी ब्लॉग बनाएं, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे लिखें, मराठी कहानी ब्लॉग पर कैसे सुधार करें, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे बढ़ावा दें, मराठी कहानी ब्लॉग का एसईओ

इच्छापूर्ती || story || marathi katha || ratrichi nagari || Katha || || मराठी कथा || Ratrichi Nagari marathi || story || सत्यकथा

 




नमस्कार मंडळी कसे आहात आपण ? 

सर्व जन मजेत असाल ना. चला तर मग आता मी तुमचा मूड फ्रेश करणार आहे. माझी एक सत्यकथा मी तुम्हाला सांगणार आहे. ही कथा तुम्हाला नक्की आवडेल. 

ही घटना तेव्हाची आहे जेव्हा मी माझे इंजिनियरींग पुर्ण करुन चांगल्या जाँबच्या शोधात होतो. त्यामुळे मी जास्त वेळ तर घरातच असे. दिवाळी तोंडावर आली होती. दिवाळीच्या सणासाठी माझी मोठी बहीण - जिचे की लग्न झाले होते, ती माझ्या पेक्षा 3 वर्षांनी मोठी आहे, १ वर्षापुर्वी तिच लग्न झालेल होतं. तिच्या सोबत घडलेली ही एक सत्य घटना आहे.

मला 2 बहिणी आहेत. एकीचं नाव स्वाती व दुसरी नेहा.

माझं आणि माझ्या बहिणीचे लहानपणापासूनच खुपच जमतं, मी एकटा भाऊ असल्यामुळे दोघीही खुप प्रेम करतात माझ्यावर!!

स्वाती दिसायला खुपच सुंदर, ऊंची ५.५ इंच, फिगर ३२-२८-३४ यावरून तुंम्हाला अंदाज आला असेलच किती हाँट व मादक फिगर असेल!! सिंहकटी कंबर असल्याने चालताना तिच्या मागचे गोळे वरखाली होत असत!! आणी तीचे ३२ चे बाँल पण चालताना वरखाली होत आसतात!!

पण मी आजपर्यंत अस वेगळ्या नजरेने कधी दीदीकडे

पाहील नव्हत. मी आणि स्वाती नेहमीच खुप मस्ती, धमाल करायचो,

एकमेकांच्या अंगाशी झोंबाझोबी करायचो, आंम्ही वैयक्तीक गोष्टी म्हणजे गर्लफ्रेंड, बाँयफ्रेंड बद्दल देखील एकमेकांना सांगायचो. आणि सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे आम्ही कायम आमच्या खोलीत

एकाच बेडवर झोपायचो.

मागे आईला स्वाती दीदीचा फोन आला की ती उद्या दिवाळी च्या निमीताने घरी येतेय 15 दिवसांसाठी. हे ऐकुन आंम्ही सर्वजण खुश झालो होतो, खुप दिवसांनी दीदी घरी येणार होती. आईने तर तिच्या आवडीचे जे काही आहे ते बनवायला तयारीपण सुरू केली.

मग दुसर्या दिवशी मी दीदीला आणायला कार घेउन बस स्टॉपवर पोहोचलो. दीदी नुकतीच गाडीतून बँग घेउन उतरली होती. मी तिच्या जवळ जाताच दीदीने मला वाव किती भारी दिसत आहेस रे ! असे म्हणत मला घट्ट मिठी मारली. अन मीही तिला आनंदाने मिठी मारली.

मग मी तिची बँग घेउन कारमध्ये ठेवली. दीदी माझ्या शेजारीच पुढच्या सिटवर बसलेली होती. मग आंम्ही

एकमेकांशी गप्पा मारत घरी पोहोचलो होतो. त्यावेळी दुपारचे १२ वाजलेले होते. आई खुप खुश होती घरात येताच

दीदीने आईला मिठी मारली दोघींच्याही डोळ्यातुन आश्रू वहात होते. बाबा आँफिसला गेलेले होते.

मग दीदी फ्रेश होऊन आल्यावर आंम्ही सर्व जेवायला बसलो. आईने तिच्या आवडीच सर्व बनवलेले होते. !

दिदीचे लक्ष मात्र माझ्याकडेच होते.

मग आम्ही गप्पा मारत मस्त जेवणावर ताव मारला. मग मी माझ्या रुममध्ये जाउन आराम करत पडलो होतो. दीदी व आई किचनमध्ये आवारा आवर करत होत्या.

थोड्याच वेळाने दीदी माझ्या रुममध्ये आली. मला म्हणाली अरे मला वाटल झोपलास की काय? बर माझी बँग कुठे ठेवलीस रे!! मला गाऊन पाहीजे आहे.

मग मी तिला बँग दाखवली. व तीने त्यातुन गाऊन काढला. आणी तिथेच कपडे काढायला लागली. तिने सलवार, कुर्ता काढुन टाकला होता.

मी तिच्याकडे टक लावुन तीच्या अर्धनग्न शरीराचे दर्शन करत होतो. तीची पाठ माझ्याकडे होती. तिने काळ्या रंगाची पँन्टी व त्याला मँचींग ब्रा घातलेली होती. तिची गोरीपान, गोल गरगरीत बाहेर निघालेले मागचे गोळे, भरदार, गोर्यापान मांड्या आणी मागच्या फटीत रुतुन घट्ट बसलेली पँन्टी पाहुन माझा राघू माझ्या अंडरपँन्टमध्ये वळवळ करायला लागला.

ती गाऊन घ्यायला खाली वाकली तसे तिच्या घट्ट ब्रा मधुन आर्धे बाहेर आलेले गोरेपान गोळे व त्यामधील दिसणारी खोलगट दरी पाहुन माझा राघू एकदम ताठ झाला होता. दीदीची व माझी नजरानजर होताच मी डोळे बंद करुन घेतले. दीदीने पटकन गाउन घातला व माझ्याजवळ येऊन झोपली. दीदीने माझा गालगुच्चा घेत म्हणाली कायरे !! एव्हढ काय निरखुन पहात होतास मला, चावट कुठला!! मी बघितलय तुला! आता डोळे उघड आणी बोल. मी डोळे उघडुन म्हणालो साँरी दीदी अस काही नाही. दीदीने माझ्या अंडरपँन्टचा झालेला तंबु पाहीला होता.

दीदी – हो का!! मग असं माझ्याकडे टक लावुन काय बघत होतास. मुलगी पाहीली नाहीस का कधी!! दीदी आजुन माझ्याजवळ सरकली, आणी माझ्या पाठी वर हात फिरवत म्हणाली, बर तुझी गर्लफ्रेड कशी आहे वगैरे बोलत तिने तिचा पाय हलवला तशी तिची मांडी माझ्या ताठलेल्या राघू वर दाबली गेली. मी स्वताःला सावरून तिला म्हणालो. अगं दीदी तिचं सहा महीन्या पुर्वीच लग्न झालय! अरेरे ... ती म्हणाली ....... क्रमश :

लहानपणीचा कोट्यातला खेळ || story || marathi katha || ratrichi nagari || marathi goshti || Marathi Navin katha

 





नमस्कार मित्रांनो आज तुमच्यासमोर मी सादर करत आहे मंगल आणि बंक्याची ठोकाठोकी . 
माझ्या घराशेजारी राहणारी मंगल आणि बंका माझे खास मित्र होते . आम्ही लहानपणापासूनच एकत्र खेळत होतो . आम्ही सर्वजण समवयस्क असल्यामुळे आमच्या घरच्यांना पण आमच्या खेळण्याबद्दल कधी काही त्रास झाला नाही . मंगल अर्चना स्वाती ज्योती आणि बऱ्याच मुली आमच्या सोबत नेहमी असायच्या . आमच्या मधे बंका जरा आमच्यापेक्षा जास्त मोठा होता . नेहमी तो आमच्या सर्वांवर दादागिरी करायचा प्रयत्न करायचा . वयाने थोडासा थोराड असल्यामुळे एके दिवशी त्याने मंगल ला आमच्या घराशेजारी असलेल्या कोट्यामध्ये घेऊन गेला . खेडेगावला कोटा म्हणजे जनावरे बांधण्यासाठी उपयोगात आणल्या जाणाऱ्या खोलीला कोटा म्हणतात हे तर तुम्हा सर्वांना माहीतच असेल. त्याने जवळ जवळ मंगलला हाताला धरून  ओढतच तिथे घेऊन गेला . तो तिला तिकडे घेऊन जात असताना एक सावधगिरी म्हणजे आमच्या कोणाच्या नजरेस तो पडणार नाही याची त्याने अगोदर खात्री करून घेतले होते परंतु माझ्या चानक्ष नजरेपासून तो वाचू शकला नव्हता . मी त्याला आणि मंगलला कोट्यात जात असताना पाहिलं . आणि माझा एक मित्र होता त्याचं नाव सुधीर मी त्याला म्हणालो बंका मंगलला घेऊन त्या कोट्या मध्ये गेला आहे. चल तर आपण पण ते दोघे काय करत आहेत जरा मजा घेऊत. 



                आम्ही नुकतेच आता वयात आलो होतो आणि आम्हाला सुद्धा थोडे थोडे माहीत होऊ लागले होते . तरुण मुलं आणि मुली आडोशाला जाऊन काहीतरी करतात हे आम्ही बऱ्याच वेळेला बघितलं होतं . ते एकमेकांच्या गळ्याला गळा लावतात मिठी मारतात आणि एकमेकाला चिटकून कंबर हलवतात एवढा आम्हाला माहीती झालं होतं. परंतु असे केल्यामुळे नेमकं काय होतं हे मात्र आमच्यापैकी कोणाला सुद्धा माहित नव्हतं . मग मी आणि सुधीर त्या कोट्या कडे हळूहळू निघालो . हळूच कोणाची नजर आमच्यावर पडणार नाही अशा प्रकारे आम्ही त्या कोट्याच्या एका बाजूला जाऊन उभे राहिलो आणि कुठून आतले दृश्य दिसते का ते पाहण्याचा प्रयत्न करू लागलो. उसाचे पाचट आणि तुराट्या चा वापर करून त्या खोलीची निर्मिती केलेली होती त्याच्यामुळे लवकरच आम्हाला अशी एकाच सापडली की त्यातून आम्ही दोघेपण त्या खोपीमध्ये चालू असलेले सर्व दृश्य व्यवस्थितपणे पाहू शकत होतो सर्व दृश्य व्यवस्थितपणे पाहू शकत होतो . आता बंका ने मंगलला गळयाला लावून घेतले होते . मंगल ने सुद्धा त्याला व्यवस्थितपणे मिठीमध्ये घेतले होते आणि ती तिचे हात त्याच्या पाठीवर फिरवत होती. बंक्या सुद्धा तिला घट्ट पकडून त्याचे हा तिच्या पाठीवरून फिरवत फिरवत तिच्या मागच्या उभारापर्यंत तो त्याचे हात आणत होता. 



                    असे करत असताना त्या दोघांना पण भरपूर मजा येत असावी असे आम्हाला तर वाटत होते . कारण ते दोघेपण खूपच आनंदात वाटत होते . मग बंकाने मंगला तिचा फ्रॉक वर करायला सांगितले . अगदी तो जसा म्हणतो तसे मंगल ने सुद्धा त्याचे बोलणे ऐकलेअगदी तो जसा म्हणतो तसे मंगल ने सुद्धा त्याचे बोलणे ऐकले आणि तिने स्वतःचा फ्रॉक वर केला. एक गोष्ट मात्र खूप मला नवलासारखीच वाटली कारण मंगल ने आतून काहीच घातलेले नव्हते. मग बंका तिच्या खालच्या शरीरावर हात फिरवू लागला तसे मंगल ने तिचे डोळे बंद करून घेतले. आणि आता दोघेपण परत एकदा एकमेकांच्या शरीरावरून हात फिरवू लागले . काही वेळ तसाच गेला त्याच्यानंतर बंकाने स्वतःची पँटी खाली खेचली आणि  त्याने त्याची चड्डी पण खाली केली. आता बंक्याचा राघू मला दिसू लागला होता. मंगलने बंक्याचा राघू स्वतःच्या हातात पकडला आणि ती त्याला हळू हळू मागेपुढे करू लागली. ति तसे करत असलेले पाहून मला कसे तरीच होउ लागले होते. बंक्या आणि मंगली जो खेळ करत होते ते पाहून माझा राघू सुद्धा उडया मारू लागला होता. मग मी माझा हात खाली घातला आणि मी सुद्धा माझ्या राघू सोबत खेळू लागलो.


क्रमश - : ...


Marathi story

Marathi katha

Marathi goshti

Bodh katha

Ratrichi nagari

Ratrichi nagri katha

Marathi Navin katha

Rajeshchya katha

Marathi satya katha

Satya katha

मराठी कथा 
 मराठी गोष्टी
 मराठी कादंबरी 
प्रेम कथा 
story 
marathi katha
 ratrichi nagari
marathi Lovestory
मराठी कथा संग्रह, मराठी प्रेम कथा, मराठी मजेदार कथा, मराठी प्रेरणादायक कथा, मराठी रहस्य कथा, मराठी ऐतिहासिक कथा, मराठी विज्ञान कथा, मराठी फिक्शन कथा, मराठी लघु कथा, मराठी लंबी कथा, मराठी बच्चों की कथा, मराठी जीवन कथा, मराठी सामाजिक कथा, मराठी लोक कथा, मराठी बाल कथा, मराठी लोक कथा, मराठी आध्यात्मिक कथा, मराठी धार्मिक कथा, मराठी उपन्यास, मराठी कहानी संग्रह, मराठी कहानी वेबसाइट, मराठी कहानी लेखक, मराठी कहानी संपादक, मराठी कहानी प्रकाशित करें, मराठी कहानी ब्लॉग टिप्स, मराठी कहानी ब्लॉग कीवर्ड, मराठी कहानी ब्लॉग रणनीति, मराठी कहानी ब्लॉग शुरू करें, मराठी कहानी ब्लॉग बनाएं, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे लिखें, मराठी कहानी ब्लॉग पर कैसे सुधार करें, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे बढ़ावा दें, मराठी कहानी ब्लॉग का एसईओ

सगुना मावशीची ठोकाठोकी || मराठी कथा || Ratrichi Nagari marathi || story || marathi katha || ratrichi nagari || Katha ||


नमस्कार मित्रांनो,

           मी तुमचा मित्र राजेश पाटील. आज तुमच्यासमोर मी माझ्या सगुना मावशीची ठोकाठोकी कशी केली ही गोष्ट सादर करणार आहे. मित्रांनो ही माझी सत्यकथा आहे ही गोष्ट तेव्हाची आहे ज्या वेळेला मी आठवीच्या वर्गामध्ये शिकत होतो. माझी सगुना मावशी आमच्या घरी राहायला आली होती. प्रत्येक वर्षी ती दिवाळी आणि उन्हाळ्याच्या सुट्टीमध्ये आमच्याकडे यायची. मी आठवीच्या वर्गात शिकत होतो तर सगुना मावशी अकरावीच्या वर्गात शिकत होती. माझ्या घरी दुपारच्या वेळेला कोणीच राहत नसे. वडील सकाळी शेतावर जायचे तर आई प्रायव्हेट कंपनीमध्ये तिच्या ऑफिसमध्ये जॉब साठी जायची. मग दिवसभर आम्ही घरी फक्त चिल्लर पार्टीच राहत असू. दुपारी खेडे गावचे वातावरण थोडेसे शांतच असते. अगदी नेहमीप्रमाणे त्या दिवशी सुद्धा सर्वत्र सामसूम होती. दुपारची वेळ असल्यामुळे कोणीच बाहेर नव्हते. आमच्या घराच्या शेजारी राहणारा लहू नावाचा मुलगा जो की माझ्यापेक्षा चार-पाच वर्षांनी मोठा असेल. तो आमच्या घरी आला आणि मला म्हणाला राजेश तुला रवीने बाहेर बोलवले आहे. मी बाहेर आलो आणि पाहिले तर रवी बाहेर उभा होता. मग मला पाहून तो मला म्हणाला मला शेताकडे जाऊन आमच्या म्हशीसाठी थोडी वैरण घेऊन यायची आहे जरा माझ्यासोबत येतोस का. मी साहजिकच त्याला नको म्हणालो कारण मला त्याच्या सोबत जायची काही इच्छा नव्हती. 

                  घरामध्ये माझी बहीण स्वाती आणि माझी मावशी सगुना अशा दोघी गप्पागोष्टी करत बसल्या होत्या. लहू चा आवाज ऐकून माझी बहीण स्वाती बाहेर आली आणि मला म्हणाली, अरे राजेश तो रवी तुला कुठेतरी घेऊन जाणार आहे जा ना त्याच्यासोबत. परंतु मी त्याच्यासोबत जायला साफ नकार दिला. मग स्वातीताई मला म्हणाली तू त्याच्यासोबत जर गेलास तर मी तुला दहा रुपये खर्च करण्यासाठी देईन. आपल्या घराच्या शेजारी राहणाऱ्या लोकांना आपण मदत करायला पाहिजे आपण जर मदत केली नाही इतर ते लोक सुद्धा आपल्या गरजेच्या वेळी ला पडणार नाहीत म्हणून तुझा त्याच्यासोबत अर्ध्या तासात तर तू घराकडे परत येशीलच ना . आणि असं पण पाहिलं तर तो घरात बसून खूप काही मोठं काम करत नाहीस. स्वातीच्या बोलण्याचा मला थोडासा राग आला होता परंतु ती अशी का बोलत आहे हे मला समजत नव्हते. मी आणखीन सुद्धा गप्पच उभा होतो मी जात नसलेलं पाहून माझी सगुना मावशी सुद्धा बाहेर आली आणि मला म्हणाली अरे राजेश जा ना तो एवढा आग्रह करतोय तर तू का जात नाहीस . आता माझ्याच घरातल्या दोघी पण मला घरातून बाहेर काढण्यासाठी झटत आहेत हे माझ्या लक्षात आले आणि मी गप गुमान रवी सोबत त्याच्या शेताकडे जायला निघालो . त्याचे शेठ तसे पाहिले तर गावापासून बऱ्याच दूर होते जवळ जवळ अर्धा तास तरी फक्त जायला लागणार होता . त्यानंतर तो तिथे गवत कापणार आणि मग आम्ही परत येणार होतो एकंदरीत पाहिले असता एक ते दोन तास तर आम्हाला जाऊन परत येण्यासाठी लागणार होते . परंतु गेल्याशिवाय काहीच पर्याय नव्हता म्हणून मी गप गुमान रवी सोबत जायला निघालो . रस्त्याने जात असताना आज रवी नेहमीपेक्षा जरा जास्तच गोड बोलत होता . त्याचं काय कारण असेल असं सुद्धा माझ्या मनामध्ये एक दोन वेळेस घेऊन गेलो परंतु मी त्याला याबद्दल काहीच बोललो नाही . मी अगदी शांत बसून विचार करू लागलो होतो नक्की काहीतरी गडबड असायला पाहिजे आणि तो लहू मला बोलवायला कसा काय आला होता हे सुद्धा मला काहीही समजत नव्हते . 


                मग हळूहळू मी स्वतः होऊनच रवीकडे लहू चा विषय काढला . मी रवीला म्हणालो अरे मला बोलायचं होतं तर तू स्वतः पण येऊ शकला असतास तू लहूला पुढे का पाठवलास मला समजले नाही . मग तो मला म्हणाला मला लवणे 20 रुपये दिले आहेत तुला शेताकडे घेऊन जा आणि दोन तास परत घेऊन येऊ नकोस म्हणून मला सुद्धा काहीतरी गडबड वाटत आहे . परंतु हे सर्व ठीक झाले आणि एक गोष्ट मात्र चुकली होती ती म्हणजे रवीने मला ही गोष्ट त्याच्या शेतामध्ये पोहोचल्यानंतर काही वेळाने सांगितले होते . आता इथून धावत पळत जरी घरी जायचं म्हणलं तरी जवळजवळ अर्धा तास तरी लागणार होता . मग मी रवीला म्हणालो रवी मला पण एक संशय येत आहे तसा तो मला म्हणाला काय आहे सांग ना तुला काय वाटत आहे . मग मी त्याला म्हणालो लहू माझ्या घरी येऊन थांबला होता जेव्हा आपण दोघे शेताकडे जायला निघालो तेव्हा सुद्धा तो माझ्या घरीच बसला होता त्याच्यामुळे नक्की काहीतरी गडबड मला वाटत आहे . मग रवी मला म्हणाला हो मला तर अगोदरपासूनच सर्व काही गडबड वाटत आहे परंतु तुला जर मी काही बोललो तर तुला राग येईल म्हणून मी गप्प होतो . मग मी रवीला म्हणालो आपण एक काम करूत आपण गुपचूप लगेचच परत निघत आणि माझ्या घरी काय चालू आहे हे आपण गुपचूप पाहूत. मित्रांनो तसं बघितलं तर रवी सुद्धा माझा जिवलग मित्र होता आणि तो माझ्या घरापासून काही अंतरावरच राहत होता बऱ्याच गोष्टी आम्ही दोघे एकमेकाला सांगत होतो . मग पुढे असे घडले की मी आणि रवी गुपचूप घराकडे परत निघालो . जात असताना आम्ही दोघे जसे रमतगमत जात होतो तसं मात्र आता नव्हतं . आम्ही दोघेपण झपाट्याने घराकडे निघालो होतो . आम्ही गावांमध्ये येऊन पोहोचलो आणि काही वेळातच आम्ही दोघेजण माझ्या घराच्या जवळ येऊन पोहोचलो . जसे आम्ही दोघेपण घराच्या जवळ आलो तसा रवी मला म्हणाला अरे राजेश आपण थोडी चूक करत आहोत आपण घराच्या समोरच्या बाजूने न जाता घराच्या पाठीमागच्या बाजूने जाऊ म्हणजे घरामध्ये काय चालू आहे हे आपल्याला पाहता येईल . मी ठीक आहे असं म्हणालो आणि जेव्हा मी समोर बघितलं त्या वेळेला माझी बहीण स्वाती घराच्या बाहेर तांदूळ निवडत बसलेली मला दिसली . आम्ही दोघे पण तिची नजर चुकवून गुपचूप घराच्या पाठीमागच्या बाजूला जाऊ लागलो . घराच्या पाठीमागच्या बाजूला आम्ही पोहोचल्यानंतर त्या बाजूला आमचं बाथरूम होते . माझ्या घराला दोन्ही बाजूने दरवाजे होते . परंतु सरासरी बघितलं तर समोरच्याच बाजूचा  आम्ही जास्त वापर करत होतो. घराच्या बाजूच्या बाथरूम मधल्या जवळ आम्ही जाऊन दोघे पण पोहोचलो आणि तिकडच्या बाजूच्या दरवाजाच्या जवळ जाऊन मी उभा राहिलो . माझ्याजवळ रवी सुद्धा उभा राहिला होता . तो अगदी हळू आवाजात मला म्हणाला काय दिसते का आतलं . मी म्हणालो या खोलीमध्ये इतर काहीच नाही आपण पलीकडच्या खोलीमध्ये बघू असं म्हणून मी तिथून आणखी थोडा पुढे जाऊ लागलो रवी सुद्धा माझ्या मागे मागे येत होता.

               आपण पलीकडच्या खोलीमध्ये बघू असं म्हणून मी तिथून आणखी थोडा पुढे जाऊ लागलो रवी सुद्धा माझ्या मागे मागे येत होता ' मग आम्ही दोघे पण जाऊन पुढच्या खोलीच्या दरवाजा जवळ उभा राहिलो . सुदैवानं त्या दरवाजाला एक फट होती. मी माझे डोळे त्या फटीला लावले आणि आतलं दृश्य पाहू लागलो . आता मात्र त्या खोलीमध्ये मला जे काही दिसलं ते खूपच नवल करण्यासारखं होतं . खोलीमध्ये लहू आणि माझी मावशी सगुना दोघे काम क्रीडा करण्यामध्ये व्यस्त होते मावशीच्या अंगावर जी सलवार होती ती सलवार तिथेच बाजूला काढून टाकलेली मला दिसली . आणि तिच्या अंगावरचा वरचा टॉप पूर्णपणे तिच्या गोळ्यापर्यंत वर केला होता . मित्रांनो लहूच्या अंगावर पॅन्ट नव्हती त्याने त्याची पॅन्ट सुद्धा खाली केली होती आणि त्यातून त्याचा भलं मोठं हातभर इकन बाहेर आलं होतं . लहू सगुना मावशी वर अरुड होऊन तिला दणके देऊ लागला होता . त्या दोघांचा मध्ये जोरदार खेळ चालू होता तर घराच्या बाहेर अंगणामध्ये माझी बहीण स्वाती बसून ती देखरेख करत होती . मी गुपचूप एकटाच सर्व काही बघत होतो तेव्हा रवी मला म्हणाला अरे मला पण बघू दे ना काय चालू आहे ते. त्याच्या बोलण्यावर मी हळुवारपणे थोडासा बाजूला सरकलो . मग रवीने त्या दरवाज्याच्या फटीला डोळे लावले आणि तो आतले दृश्य पाहू लागला. त्या खोलीमध्ये त्याला असं काही बघायला मिळेल असे त्याला वाटलेच नव्हते . तो चटकन बाजूला झाला आणि मला म्हणाला बापरे किती जोर जोरात तो ठोकत आहे. आणि तुझी मावशी तर खूपच मजबूत आहे . मी त्याला काहीच न बोलता गुपचूप परत त्या दरवाजाच्या गेलो आणि मी माझा डोळा परत त्या दरवाजाच्या फटीला लावला आणि आ चालू असलेल्या खेळाची मजा घेऊ लागलो . 


क्रमश : 💖💖💫💫💫💫


मित्रांनो ही माझी सत्यकथा आहे. आवडली असेल तर नक्की लाईक करा. तुमच्या इतर मित्रांना ही कथा शेअर करा .