Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

Ratrichi Nagari Marathi Satyakatha

Welcome To Ratrichi Nagari Web Portel.Now you can read new Storyes and much more. thank you.

एक पावसाळी रात्र || मराठी कथा || Ratrichi Nagari marathi || story || marathi katha || ratrichi nagari ||




ती एक पावसाळी रात्र होती. आई-वडील गावातल्या एका लग्नाला गेले होते आणि दोन दिवसांनी परतणार होते. घरी फक्त मी आणि संजय होतो. रात्री बारा वाजले, आणि बाहेर पाऊस थांबला नव्हता. मी माझ्या खोलीत झोपायच्या तयारीत होते, एक पातळ नाईटगाऊन घातलं होतं, ज्यातून माझे बॉल आणि माझी मोठी गांद स्पष्ट दिसत होती. अचानक माझ्या खोलीचा दरवाजा उघडला, आणि माझा भाउ सागर आत आला. “दिपा, झोपलीस का?” त्याने खोल आवाजात विचारलं. मी म्हणाले, “नाही, भाऊ, अजून नाही.” तो माझ्या पलंगावर बसला आणि माझ्या डोळ्यात पाहत राहिला. “दिपा, तू खूपच सुंदर आहेस,” तो म्हणाला आणि त्याचा हात माझ्या खांद्यावर ठेवला. माझ्या शरीरात एक थरकाप उडाला. “भाऊ, असं काय बोलतोस?” मी कापऱ्या आवाजात म्हणाले. तो माझ्या जवळ सरकला आणि म्हणाला, “दिपा, तू माझी बहीण आहेस, पण आज मला तुझ्याशिवाय राहवलं नाही. आज एक रात्र मला तुझा पती बनू दे.” माझं हृदय जोरात धडधडलं, पण मी काही बोलण्याआधीच त्याने माझ्या ओठांवर चुंबन घेतलं. त्याचं चुंबन गरम आणि जोरदार होतं. मी त्याला थांबवायचा प्रयत्न केला, पण माझं शरीर माझ्या मनाला साथ देत नव्हतं. मीही त्याला चुंबन द्यायला लागले, आणि माझ्या फ़टीत एक उष्णता जाणवू लागली. त्याने माझा नाईटगाऊन वर सरकवला, आणि माझे टणटणीत गोळे त्याच्यासमोर आले—गोरे, गोल, आणि निप्पल्स ताठलेले. “दिपा, तुझे हे बॉल खूपच मादक आहेत,” तो म्हणाला आणि त्याने माझ्या बॉल वर हात ठेवला. मी “आह्ह” करून सिहरले. त्याने माझा नाईटगाऊन काढला आणि माझ्या बॉलला चाटायला सुरुवात केली. “भाऊ, असं कर,” मी सुखाने म्हणाले. तो माझे निप्पल्स चोखत होता, आणि माझी चिमनी ओली झाली. त्याचा हात माझ्या चिमनीवर गेला, आणि त्याने तिथे बोटं फिरवली. “दिपा, तुझी चिमनी तर आगीसारखी तापली आहे,” तो म्हणाला. मी “उह्ह” करत होते, आणि माझी वासना आता मला थांबवू शकत नव्हती. त्याने माझी पॅन्टी काढली, आणि माझी चिमनी त्याच्यासमोर आली—गोरी, ओली, आणि तहानलेली. “दिपा, आज तुला माझी बायको बनवतो,” तो म्हणाला. मी लाजून होकार दिला. त्याने त्याचं पॅन्ट काढलं, आणि त्याचं लिंग बाहेर आलं—मोठं, कठोर, आणि ताठलेलं. मी ते पाहून थक्क झाले, आणि माझ्या चिमनीतुन पाणी गळायला लागलं. “भाऊ, मला कर,” मी हळूच म्हणाले. तो माझ्या पायांमध्ये आला आणि त्याने माझ्या चिमनीवर त्याचं लिंग ठेवलं. एक जोरदार धक्का मारला, आणि “आह्ह,” मी किंचाळले. त्याचं लिंग माझ्या चिमनीत खोलवर गेलं, आणि माझ्या कुँवारी चिमनीचे सिल टुटलं. “दिपा, थोडं सहन कर,” तो म्हणाला, आणि मला दुखलं, पण हळूहळू सुखाची लहर माझ्या शरीरात पसरली. संजयने जोरजोरात धक्के मारायला सुरुवात केली. माझे बॉल धक्क्यांनी उडत होते, आणि माझी गांन पलंगावर आपटत होती. “रेश्मा, तुझी योनी खूपच टाईट आहे,” तो म्हणाला. मी “आह्ह, भाऊ, कर मला, थांबू नको,” असं ओरडत होते. त्याने माझ्या बोल ला चटकवलं, माझ्या ओठांवर चुंबन घेतलं, आणि माझ्या योनीत त्याचं लिंग आत-बाहेर करत राहिलं. माझी वासना आता शिगेला पोहोचली होती, आणि मी त्याच्या प्रत्येक धक्क्याने सुखात हरवत होते. त्याने मला उलटं केलं आणि माझ्या गांनी वर हात फिरवला. “रेश्मा, तुझी गांन ही ठोकतो,” तो म्हणाला. त्याने माझ्या गांन मधे लिंग घुसवलं, आणि “आह्ह, हळू,” मी ओरडले, पण त्याने जोरात धक्का मारला. माझी गांन त्याच्या लिंगाने भरली, आणि मी सुखाने किंचाळले. तो मला तासभर करत  राहिला—कधी माझ्या चिमनीत, कधी माझ्या गाानीत. “दिपा तुझी वासना मी शांत करतो,” तो म्हणाला. मी त्याच्या धक्क्यांनी वेडी झाले होते, आणि माझं शरीर थरथरत होतं. काही वेळाने त्याने मला त्याच्या मांडीवर बसवलं, आणि मी त्याच्या लिंगावर उड्या मारायला लागले. माझे बॉल त्याच्या समोर उडत होते, आणि त्याने ते चोखत मला खुप केलं. “भाऊ, मला खूप मजा येतेय,” मी म्हणाले. त्याने माझ्या गाानीवर चापट मारली, आणि मी आणखी जोरात उड्या मारायला लागले. आम्ही दोघं घामाने भिजलो होतो, पण थांबायचं नाव घेत नव्हतो. शेवटी सागर म्हहणाला, “दिपा माझं पाणी निघणार आहे.” मी ओरडले, “माझ्या चिमनीत सोड.” त्याने जोरजोरात धक्के मारले, आणि माझ्या चिमनीत त्याचं पाणी सोडलं. मी सुखाने “आह्ह” करत त्याच्या अंगावर कोसळले, आणि माझी वासना शांत झाली. आम्ही दोघं हांफत होतो, आणि त्याने माझ्या ओठांवर एक लांब चुंबन घेतलं. “दिपा, तू एक रात्र माझी बायको होतीस,” तो म्हणाला. मी हसले आणि म्हणाले, “भाऊ, हा अनुभव अविस्मरणीय होता.”

"पहिलं प्रेम" 2 || मराठी कथा || मराठी गोष्टी || मराठी कादंबरी || प्रेम कथा || || story || marathi katha || ratrichi nagari || marathi Lovestory ||

 




अन्वी आणि आर्यनचं प्रेम आता आणखी घट्ट झालं होतं. ते फक्त प्रियकर-प्रेयसी नव्हते, तर एकमेकांचे आधारही होते. शहराच्या छोट्या गल्लींमध्ये फिरणं, चहाच्या टपरीवर तासनतास गप्पा मारणं, किंवा कधी शांत बसून एकमेकांच्या उपस्थितीचा आनंद घेणं – त्यांचं प्रेम प्रत्येक लहानशा क्षणात उमलत होतं.  

कुटुंबाची परीक्षा  

एक दिवस अन्वीच्या घरी लग्नाचा विषय निघाला. तिच्या आई-वडिलांनी एका स्थळाचा उल्लेख केला.  

"अन्वी, आता वेळ झालीये. हा मुलगा चांगल्या घरातून आहे, मोठ्या कंपनीत आहे. तू फक्त एकदा भेट तरी." तिच्या आईने आग्रह केला.  

अन्वी हसून म्हणाली, "आई, मला भेटायचंच नसेल तर?"  

आई गोंधळली. "मग काय? तुला कुणी आवडतोय का?"  

क्षणभर अन्वी गप्प राहिली. मग हळूच म्हणाली, "हो."  

घरात शांतता पसरली. तिच्या वडिलांनी पेपर बाजूला ठेवत विचारलं, "कोण आहे तो?"  

अन्वीने न थांबता सांगितलं, "आर्यन. तो माझा मित्र आहे, आणि मी त्याच्यावर प्रेम करते."  

आई-वडिलांनी एकमेकांकडे पाहिलं. त्यांच्या चेहऱ्यावर हलकी चिंता स्पष्ट दिसत होती.  

"पण तो कुठल्या कुटुंबातला आहे? त्याचं करिअर कसं आहे?" वडिलांनी विचारलं.  

अन्वी ठाम होती. "तो खूप मेहनती आहे, स्वतःचं काहीतरी मोठं करायचं त्याचं स्वप्न आहे. आणि सर्वात महत्त्वाचं म्हणजे, तो मला समजतो, मला आनंदी ठेवतो."
आई थोड्या मऊ स्वरात म्हणाली, "अन्वी, लग्न फक्त प्रेमावर चालत नाही. स्थैर्यही लागतं."  

"आई, प्रेमाशिवाय स्थैर्य कुठे टिकतं?" अन्वीने हळूच विचारलं.  

वडील अजूनही विचारात होते. "तू त्याला आमच्या घरी बोलाव. आम्हाला भेटायचंय त्याला."  

आर्यनची परीक्षा  

अन्वीने ताबडतोब आर्यनला फोन लावला.  

"आर्यन, उद्या घरी येशील?"  

"का? काही विशेष?"  

"आई-बाबा तुझी भेट घ्यायला इच्छुक आहेत."  


आर्यन क्षणभर शांत राहिला, मग म्हणाला, "मी नक्की येईन."  

दुसऱ्या दिवशी संध्याकाळी आर्यन अन्वीच्या घरी गेला. तो नेहमीसारखा साधा पण आत्मविश्वासपूर्ण दिसत होता.  

वडील थोडेसे गंभीर होते. ते सरळ म्हणाले, "आर्यन, तुझ्या आयुष्याच्या योजना काय आहेत? आमच्या मुलीचं भवितव्य तुझ्यासोबत सुरक्षित असेल का?"  

आर्यनने एक क्षणही न दवडता उत्तर दिलं, "सर, मी मोठ्या कंपनीत जॉब मिळवण्यासाठी प्रयत्न करतोय, पण त्यासोबतच माझं स्वतःचं व्यवसायाचं स्वप्न आहे. मी कधीही अन्वीला दु:खी होऊ देणार नाही."  


आईने विचारलं, "आणि लग्नानंतर तिला जॉब करायचा असेल, तर?"  

आर्यन हसत म्हणाला, "तिची इच्छा असेल, तर नक्की. ती काय करायला हवी, हे मी नाही ठरवणार. तिच्या प्रत्येक निर्णयात मी तिच्या सोबत असेन."  

आई-वडील एकमेकांकडे पाहू लागले. अन्वीच्या डोळ्यांत थोडंसं पाणी आलं होतं.  

वडील हसले आणि म्हणाले, "बरंय, मग आम्ही तुझ्यावर विश्वास ठेवतो."  

संपूर्ण प्रेमकथा
त्या दिवसानंतर, लग्नाच्या तयारीला सुरुवात झाली. सगळी स्वप्नं पूर्ण होत होती. अन्वी आणि आर्यनसाठी हा आनंदाचा क्षण होता.  

त्यांच्या लग्नाच्या दिवशी, आर्यनने अन्वीच्या कानात हळूच पुटपुटलं, "सांगितलं होतं ना, आपली प्रेमकथा अपूर्ण राहणार नाही."  

अन्वी हसली आणि उत्तर दिलं, "हो, आणि आता ती आयुष्यभरासाठी सुरू राहील!"  

त्या दिवशी फुलांचा सुगंध हवेत दरवळत होता, आणि त्यांच्या प्रेमाने नवा अध्याय लिहिला होता... ❤️✨  

(समाप्त!)



मराठी कथा 
 मराठी गोष्टी
 मराठी कादंबरी 
प्रेम कथा 
story 
marathi katha
 ratrichi nagari
marathi Lovestory
मराठी कथा संग्रह, मराठी प्रेम कथा, मराठी मजेदार कथा, मराठी प्रेरणादायक कथा, मराठी रहस्य कथा, मराठी ऐतिहासिक कथा, मराठी विज्ञान कथा, मराठी फिक्शन कथा, मराठी लघु कथा, मराठी लंबी कथा, मराठी बच्चों की कथा, मराठी जीवन कथा, मराठी सामाजिक कथा, मराठी लोक कथा, मराठी बाल कथा, मराठी लोक कथा, मराठी आध्यात्मिक कथा, मराठी धार्मिक कथा, मराठी उपन्यास, मराठी कहानी संग्रह, मराठी कहानी वेबसाइट, मराठी कहानी लेखक, मराठी कहानी संपादक, मराठी कहानी प्रकाशित करें, मराठी कहानी ब्लॉग टिप्स, मराठी कहानी ब्लॉग कीवर्ड, मराठी कहानी ब्लॉग रणनीति, मराठी कहानी ब्लॉग शुरू करें, मराठी कहानी ब्लॉग बनाएं, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे लिखें, मराठी कहानी ब्लॉग पर कैसे सुधार करें, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे बढ़ावा दें, मराठी कहानी ब्लॉग का एसईओ


"पहिलं प्रेम" || मराठी कथा || मराठी गोष्टी || मराठी कादंबरी || प्रेम कथा || || story || marathi katha || ratrichi nagari || marathi Lovestory ||




 रात्रीचा गार वारा हळूहळू वहात होता. चंद्राच्या कोवळ्या प्रकाशात नदीचं पाणी चमकत होतं. त्या शांत वातावरणात अन्वी आणि आर्यन नदीच्या काठावर बसले होते. दोघंही काही न बोलता फक्त लाटांचा आवाज ऐकत होते.  

अन्वी आर्यनकडे पाहत म्हणाली, "कधी कधी शांततेतही खूप काही बोललं जातं, नाही का?"  

आर्यन हसत तिच्या डोळ्यात डोकावला, "हो, पण कधी कधी शब्द हवेत असतात, अन्वी."  

अन्वीने हलकंसं हसून मान खाली घातली. ती आर्यनच्या मनातील भावना ओळखत होती, पण ती अजून त्या भावना शब्दांत ऐकायच्या होत्या.  


भूतकाळातली गोड आठवण  

अन्वी आणि आर्यन कॉलेजपासून एकमेकांचे चांगले मित्र होते. अन्वी खूप बोलकी, हसरी आणि मोकळ्या स्वभावाची होती. आर्यन मात्र शांत, समजूतदार आणि थोडा लाजरा. दोघांचं नातं मैत्रीच्या पलीकडे जात होतं, पण कुणीच ते कबूल करत नव्हतं.  

कॉलेज संपलं, आयुष्य वेगाने पुढे जाऊ लागलं, पण आर्यनच्या मनातली भावना तशीच राहिली. तो तिला मनात लपवून ठेवत होता.  

आजचा तो क्षण  

नदीकाठी बसलेले असताना आर्यन मनातल्या भावना रोखू शकला नाही. त्याने तिचा हात हलकासा धरला आणि म्हणाला, "अन्वी, मी तुझ्यावर प्रेम करतो. कॉलेजपासून. पण कधी सांगण्याची हिंमत झाली नाही."  

अन्वी गप्प झाली. तिच्या डोळ्यात हलकीशी चमक होती, जणू तिलाही हाच क्षण हवंहवंसा वाटत होता.

थोड्या वेळानं ती हलक्या आवाजात म्हणाली, "माझ्याही मनात तुझ्याबद्दल भावना आहेत, आर्यन. पण मला नेहमी वाटायचं, आपण फक्त मित्र आहोत... पण खरं सांगू? तुझ्याशिवाय आयुष्य अपूर्ण वाटायचं."  

आर्यनने तिच्या हातावर आपले बोट फिरवले. "मग पूर्ण करू या का आपल्या प्रेमाची गोष्ट?"  

अन्वीने हळूच त्याच्या खांद्यावर डोकं ठेवलं. त्या गार वार्‍यात, चंद्राच्या साक्षीने, त्यांचं पहिलं प्रेम अखेर शब्दात व्यक्त झालं.   

त्या रात्री चंद्रही थोडा अधिक उजळ वाटत होता, जणू त्यांचं प्रेम आकाशातही चमकत होतं. ❤️✨

त्या रात्री अन्वी आणि आर्यनचं नातं एका वेगळ्या उंचीवर पोहोचलं होतं. दोघांनीही आपली मनातील भावना उघडपणे व्यक्त केल्या होत्या. नदीच्या काठावर झालेला तो संवाद त्यांच्यासाठी आयुष्यभरासाठी खास बनला.  


प्रेमाची नवी सुरूवात  

त्याच्या दुसऱ्या दिवशी सकाळी आर्यनचा फोन वाजला.  

अन्वीचा मेसेज होता – "आज भेटशील?"  

आर्यनच्या चेहऱ्यावर नकळत हास्य पसरलं. तो ताबडतोब उत्तर टाइप करू लागला –  

"हो, तू सांग कुठे भेटायचं?"  

"त्या जुन्या कॅफेमध्ये. आठवतंय?" अन्वीने स्मायलीसह रिप्लाय दिला.  

त्या ठिकाणी अन्वी आणि आर्यनने कॉलेजच्या दिवसांत खूप वेळ घालवला होता. तिथल्या कोपऱ्यातल्या टेबलावर बसून चहा घेत घेत तासन् तास गप्पा मारणं, भविष्यासाठी मोठमोठी स्वप्नं बघणं – हे सगळं त्या जागेशी जोडलेलं होतं.  

भावनांची गुंफण  

आर्यन कॅफेमध्ये पोहोचला, तेव्हा अन्वी आधीच तिथे बसली होती. तिच्या हातात एक जुनी डायरी होती. तो बसताच तिने ती त्याच्यासमोर ठेवली.  

"ही माझी डायरी आहे, आर्यन. मी कधी कुणालाही दाखवली नाही. पण आता वाटतं, तुला दाखवावी," अन्वी म्हणाली.  

आर्यनने ती उघडली. पहिल्याच पानावर एका डेटसह लिहिलं होतं –  

"आज मी पहिल्यांदा आर्यनला पाहिलं. त्याच्या डोळ्यांत एक वेगळीच जादू आहे. काहीतरी खास आहे त्याच्यात..."  

आर्यनने नजर वर केली. त्याच्या डोळ्यांत हलकं पाणी तरळलं.  

म्हणजे...?" त्याने विचारलं.

अन्वी हलकंसं हसली. "मी कॉलेजपासूनच तुझ्यावर प्रेम करत होते, आर्यन. पण मला कधी कळलंच नाही. मला नेहमी असं वाटायचं की आपण फक्त चांगले मित्र आहोत. पण जसजसं तुझ्याशिवाय आयुष्य कल्पना करायला लागले, तसतसं जाणवलं की हे फक्त मैत्री नाही, हे प्रेम आहे."  

आर्यनकडे शब्द नव्हते. तो फक्त तिच्याकडे पाहत राहिला.  

"मग इतकी वर्ष तू का काहीच बोलली नाहीस?" तो विचारत होता, पण त्याच्या स्वरात कुठलाही दोष देण्याचा हेतू नव्हता.  


"कारण मी भीत होते. मैत्री तुटेल का, याची भीती वाटत होती... पण काल रात्री जेव्हा तू बोललास, तेव्हा समजलं की खरं प्रेम आपल्याला कधीच सोडून जात नाही."  


आर्यन हलकंसं हसला. तो तिचा हात हातात घेत म्हणाला, "खरं प्रेम कधी उशिरा समजलं तरी चालतं, फक्त ते असणं महत्त्वाचं असतं."  

त्या दिवशी, त्या जुन्या कॅफेमध्ये त्यांच्या प्रेमाची खरी सुरुवात झाली.   

प्रेम, जे फुलतंच राहिलं...  

त्या दिवसानंतर अन्वी आणि आर्यन अधिक वेळ एकमेकांसोबत घालवू लागले. शहराच्या छोट्या गल्ल्यांतून फिरणं, रस्त्यावरच्या चहाच्या टपरीवर वेळ घालवणं, भिजलेल्या रस्त्यांवर एकत्र चालणं – त्यांचं प्रेम रोज नव्याने फुलू लागलं.  

एक दिवस, पावसाच्या हलक्या सरीत चालताना अन्वीने आर्यनचा हात घट्ट पकडला आणि म्हणाली,  

"कधीच मला सोडून जाऊ नकोस, आर्यन."  

तो थांबला, तिच्या डोळ्यांत पाहिलं आणि म्हणाला,  

"तू माझ्या आयुष्याचा तो भाग आहेस, जो कधीही गमवायचा नाही. मी इथेच आहे, कायम तुझ्यासोबत."

आणि त्या क्षणी, पाऊस फक्त आकाशातून नव्हे, तर त्यांच्या हृदयातही प्रेमाच्या रुपात बरसू लागला... ❤️✨  


(भाग 2 लवकरच!)


मराठी कथा 
 मराठी गोष्टी
 मराठी कादंबरी 
प्रेम कथा 
story 
marathi katha
 ratrichi nagari
marathi Lovestory
मराठी कथा संग्रह, मराठी प्रेम कथा, मराठी मजेदार कथा, मराठी प्रेरणादायक कथा, मराठी रहस्य कथा, मराठी ऐतिहासिक कथा, मराठी विज्ञान कथा, मराठी फिक्शन कथा, मराठी लघु कथा, मराठी लंबी कथा, मराठी बच्चों की कथा, मराठी जीवन कथा, मराठी सामाजिक कथा, मराठी लोक कथा, मराठी बाल कथा, मराठी लोक कथा, मराठी आध्यात्मिक कथा, मराठी धार्मिक कथा, मराठी उपन्यास, मराठी कहानी संग्रह, मराठी कहानी वेबसाइट, मराठी कहानी लेखक, मराठी कहानी संपादक, मराठी कहानी प्रकाशित करें, मराठी कहानी ब्लॉग टिप्स, मराठी कहानी ब्लॉग कीवर्ड, मराठी कहानी ब्लॉग रणनीति, मराठी कहानी ब्लॉग शुरू करें, मराठी कहानी ब्लॉग बनाएं, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे लिखें, मराठी कहानी ब्लॉग पर कैसे सुधार करें, मराठी कहानी ब्लॉग कैसे बढ़ावा दें, मराठी कहानी ब्लॉग का एसईओ